Bitwa na Dogger Bank (1915)

Bitwa na Dogger Bank

I wojna światowa
Tonący krążownik pancerny „Blücher”
Czas	24 stycznia 1915
Miejsce	Ławica Dogger
Terytorium	Morze Północne
Wynik	taktyczne zwycięstwo brytyjskie
Strony konfliktu
Wielka Brytania  Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
David Beatty Franz von Hipper
Siły
5 krążowników liniowych 7 krążowników lekkich 35 niszczycieli 3 krążowniki liniowe 1 krążownik pancerny 4 krążowniki lekkie 18 niszczycieli
Straty
14 zabitych 32 rannych 1 krążownik liniowy ciężko uszkodzony 1 niszczyciel ciężko uszkodzony 960 zabitych 80 rannych 189 jeńców 1 krążownik pancerny zatopiony 1 krążownik liniowy ciężko uszkodzony
Położenie na mapie Morza Północnego miejsce bitwy
54°43′26″N 2°46′08″E/54,724000 2,769000
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa na Dogger Bank (bitwa na Ławicy Dogger) – bitwa morska stoczona 24 stycznia 1915 roku, podczas I wojny światowej, pomiędzy okrętami brytyjskiej Grand Fleet i niemieckiej Hochseeflotte, zakończona taktycznym zwycięstwem brytyjskim.

Planowany przez dowództwo marynarki niemieckiej rajd przeciwko siłom brytyjskim operującym na Morzu Północnym w rejonie Ławicy Dogger spotkał się ze zdecydowaną kontrakcją zespołu krążowników liniowych, dowodzonego przez wiceadmirała Davida Beatty’ego. Zmuszony do odwrotu niemiecki dowódca, kontradmirał Franz von Hipper, dzięki skutecznym manewrom zdołał ostatecznie oderwać się od przeważającego przeciwnika, tracąc w bitwie jeden ze swoich okrętów – krążownik pancerny SMS „Blücher” i ponosząc znaczne straty w ludziach.

Konsekwencją brytyjskiego zwycięstwa były zmiany na stanowiskach dowódczych w Hochseeflotte i przyjęcie strategii nastawionej na unikanie bezpośrednich starć z dużymi okrętami nawodnymi Royal Navy, przy jednoczesnej intensyfikacji działań niemieckich sił lekkich i U-Bootów.