Bitwa pod Dyneburgiem (1920)

Ten artykuł dotyczy walk pod Dyneburgiem toczonych w 1920. Zobacz też: Bitwa pod Dyneburgiem – stronę ujednoznaczniającą.

Bitwa pod Dyneburgiem

Wojna polsko-bolszewicka Łotewska wojna o niepodległość
Polskie czołgi FT-17 z 1 Pułku Czołgów pod Dyneburgiem
Czas	3–25 stycznia 1920
Miejsce	Dyneburg i okolice
Terytorium	Łotwa
Przyczyna	chęć utworzenia bezpośredniej komunikacji polsko-łotewskiej, okupacja Dyneburga przez wojska sowieckie
Wynik	zwycięstwo polsko-łotewskie
Strony konfliktu
Polska  Łotwa  Rosyjska FSRR  Łotewska SRR
Dowódcy
Edward Śmigły-Rydz August Kork
Siły
ok. 40 000 żołnierzy ok. 25 czołgów ok. 26 700 żołnierzy
Położenie na mapie Łotwy miejsce bitwy
55°53′N 26°32′E/55,883333 26,533333
Multimedia w Wikimedia Commons

Bitwa pod Dyneburgiem (operacja Zima^[1], operacja dyneburska, wyprawa dyneburska) – bitwa wojsk polsko-łotewskich z Armią Czerwoną, stoczona w styczniu 1920 w rejonie miasta Dyneburg nad Dźwiną. Bitwa zakończyła się zwycięstwem sił polsko-łotewskich, doprowadzając do zdobycia miasta i twierdzy Dyneburg. Następnie polsko-łotewska kampania w Łatgalii była kontynuowana, co doprowadziło do wyparcia bolszewików z całego regionu. W efekcie przestała istnieć Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka, zaś Łatgalia została przyłączona do niepodległej Republiki Łotewskiej.