Bonifacy Sabaudzki (biskup)

Bonifacy Sabaudzki

Boniface de Savoie

Arcybiskup
Grobowiec Bonifacego Sabaudzkiego. Rycina z 1658
Kraj działania	Anglia
Data i miejsce urodzenia	1206/7 château de Sainte-Hélène du Lac
Data i miejsce śmierci	18 lipca 1270 château de Sainte-Hélène-des-Millières (obecna nazwa: château de Sainte-Hélène-sur-Isère)
Miejsce pochówku	Opactwo Hautecombe
Arcybiskup Canterbury
Okres sprawowania	16 września 1243–18 lipca 1270
Biskup Belley
Okres sprawowania	1232–16 września 1243
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Diecezja Canterbury
Nominacja biskupia	1 lutego 1241
Sakra biskupia	15 stycznia 1245
Multimedia w Wikimedia Commons

Bonifacy Sabaudzki lub Bonifacy z Canterbury fr. Boniface de Savoie ou Boniface de Cantorbéry (ur. 1206/7 w château de Sainte-Hélène du Lac (Sabaudia), zm. 18 lipca 1270 w château de Sainte-Hélène-des-Millières (obecna nazwa: château de Sainte-Hélène-sur-Isère) – błogosławiony, średniowieczny biskup Belley we Francji i arcybiskup Canterbury w Anglii. Był synem hrabiego Sabaudii, Tomasza I, któremu zawdzięczał pierwsze stanowisko kościelne. Kilku spośród członków jego rodziny również było duchownymi, natomiast trzy siostrzenice poślubiły monarchów Anglii, Francji i Sycylii – jedna Ludwika IX Świętego, druga Henryka III Plantageneta, a trzecia Karola I Andegaweńskiego. To Henryk zapewnił Bonifacemu wybór na arcybiskupa, który w trakcie sprawowania tego urzędu spędził dużo czasu na kontynencie. Podczas swego pontyfikatu ścierał się ze podległymi sobie biskupami, jak również z angielskim władcą (siostrzeńcem przez małżeństwo) oraz z papieżem, ale udało się mu wyeliminować biskupi dług, który odziedziczył obejmując stanowisko. W trakcie drugiej wojny baronów z królem Henrykiem, Bonifacy najpierw pomógł Szymonowi z Montfort, ale potem poparł monarchę. Zmarł w Sabaudii, a jego grób stał się obiektem kultu. Bonifacy został beatyfikowany w 1839 roku.