Boris Rybakow

Boris Rybakow

Бори́с Алекса́ндрович Рыбако́в

Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1908 Moskwa
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 2001 Moskwa
Zawód, zajęcie	historyk
Stanowisko	dyrektor Instytutu Archeologii Akademii Nauk ZSRR
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Aleksandrowicz Rybakow (ros. Бори́с Алекса́ндрович Рыбако́в, ur. 21 maja^?/3 czerwca 1908 w Moskwie, zm. 27 grudnia 2001 tamże) – rosyjski historyk i archeolog.

Urodził się w rodzinie staroobrzędowców, jego ojciec (absolwent Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego) zajmował się badaniami rozłamu w Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W 1930 ukończył studia na Wydziale Historycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego i został pracownikiem naukowym archiwum Rewolucji Październikowej, w 1931 starszym pracownikiem naukowym, a 1943–1948 był kierownikiem działu Państwowego Muzeum Historycznego^[1]. Zajmował się historią Rusi i Rosji. Od 1939 kierował katedrą historii Rosji na Uniwersytecie Moskiewskim (w latach 1950–1952 był dziekanem). Od 1956 do 1987 był dyrektorem Instytutu Archeologii Akademii Nauk ZSRR. W 1951 został przyjęty do WKP(b).

Był członkiem Akademii Nauk ZSRR od 1958, członkiem zagranicznym Czechosłowackiej Akademii Nauk (1960) i Polskiej Akademii Nauk (1970)^[2] oraz doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1964)^[3]. Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie

Skupiał się na badaniach dawnej Słowiańszczyzny wschodniej. Prowadził wykopaliska m.in. w Moskwie, Nowogrodzie Wielkim, Zwienigorodzie, Czernihowie, Perejasławiu, Tmutarakaniu i Putywlu.