Brabham BT19

Brabham BT19

Brabham BT19 eksponowany w Australian Sports Museum w Melbourne.
Kategoria	Formuła 1 Formuła Tasman
Konstruktor	Motor Racing Developments
Projektant	Ron Tauranac
Dane techniczne
Nadwozie	stalowa kratownica przestrzenna
Zawieszenie przednie	podwójne wahacze, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory
Zawieszenie tylne	odwrócony niższe wahacze, podwójny drążek reakcyjny, na zewnątrz sprężyny/amortyzatory
Silnik	Repco V8 2994 cm³ o zapłonie iskrowym, umieszczony wzdłużnie przed osią tylną
Skrzynia biegów	Hewland, manualna, 5 biegów + wsteczny
Paliwo	Esso
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Monako 1966
Kierowcy	Jack Brabham Denny Hulme
Używany	1966 – 1967
Mistrzostwa
Kierowców	1966 – Jack Brabham
Konstruktorów	1966, 1967[1]
Wyścigi
Wyścigi	10
Wygrane	4
Pole position	3
Najszybsze okrążenie	1
Brabham BT11 Brabham BT20
Multimedia w Wikimedia Commons

Brabham BT19 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Rona Tauranaka dla brytyjskiego zespołu Brabham. Model BT19 uczestniczył w sezonach 1966 oraz 1967 Formuły 1 i był używany przez Jacka Brabhama, kiedy ten zdobywał swój trzeci tytuł mistrza świata w 1966 roku. BT19 był pierwszym samochodem Formuły 1 noszącym nazwisko kierowcy, który zdobył tytuł mistrzowski.

Samochód został stworzony w roku 1965 i miał być napędzany przez półtoralitrowy silnik Coventry Climax, jednakże nigdy projekt ten nie doszedł do skutku. Na sezon 1966 Fédération Internationale de l’Automobile zwiększyła limit pojemności silnika do 3 litrów. Australijska firma Repco dostarczała ówcześnie swój silnik V8 zespołowi Brabham, ale rozbieżności pomiędzy Brabhamem i Tauranakiem dotyczące roli tego drugiego w zespole spowodowały, iż zespół nie miał wystarczająco dużo czasu na zbudowanie nowego samochodu; zamiast tego nieco zmodyfikowano model BT19.

Zbudowano tylko jeden model BT19. W 2004 roku firma Repco zakupiła go, a następnie wystawiła w National Sports Museum w Melbourne. BT19 jest również często demonstrowany na różnych pokazach.