![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
prawnik, filozof polityki |
Narodowość | |
Tytuł naukowy |
profesor |
Bruno Leoni (ur. 26 kwietnia 1913 w Ankonie, zm. 21 listopada 1967 w Turynie) – włoski uczony, prawnik, profesor prawa i filozof polityki, przedstawiciel klasycznego liberalizmu.
Większość życia mieszkał w Turynie, gdzie pracował jako prawnik. Od 1945 do śmierci w 1967 był profesorem teorii państwa i prawa na Uniwersytecie w Pawii, gdzie sprawował również funkcje dziekana Wydziału Nauk Politycznych oraz dyrektora Instytutu Nauk Politycznych. W 1950 założył kwartalnik politologiczny Il Politico, w którym był redaktorem do swojej śmierci[1].
Bruno Leoni był członkiem Stowarzyszenia Mont Pelerin, w którym przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza, a w 1967 został wybrany na prezesa tej organizacji[2][3].
Jego najbardziej znaną książką jest Wolność i prawo, opublikowana po angielsku w 1961. W dziele tym Leoni analizuje relacje pomiędzy prawem a wolnością. Autor podkreśla znaczenie prawa tworzonego w długim, kumulatywnym i spontanicznym procesie oraz jednocześnie jest bardzo krytycznie nastawiony do nowoczesnej idei prawa będącego rezultatem decyzji politycznych[4]. Włoski prawnik i filozof za największe zagrożenie dla praworządności i wolności uważał tworzenie przez polityków nadmiernych ilości prawa i regulacji, które ingerują w swobodę jednostki[5].
Bruno Leoni jest uważany za jednego z twórców ekonomicznej analizy prawa, a także za jednego z prekursorów teorii wyboru publicznego[6].