Brytyjska ekspedycja na Mount Everest z 1921 roku – wyprawa mająca na celu odnalezienie i zbadanie dróg hipotetycznej wspinaczki na Mount Everest, najwyższy szczyt świata, a także – w przypadku wypełnienia tych celów – podjęcia próby zdobycia wierzchołka. Uczestnicy wyprawy musieli prowadzić poszukiwania na obszarze Tybetu, gdyż granice Nepalu były wówczas zamknięte dla obcokrajowców[1]. Badacze stwierdzili, że drogą dogodną do zdobycia Mount Everestu jest ta wiodąca przez lodowiec Kharta, przełęcz Lhagba La, lodowiec Rongbuk i przełęcz Chang La[2]. Udało im się dotrzeć do przełęczy Chang La, lecz nim poczyniono dalsze postępy zarządzono powrót. Na czele ekspedycji stanął Charles Howard-Bury, zaś jej członkiem został George Mallory[3].