Burdon (fr. bourdon, wł. bordone) – stały, najczęściej basowy dźwięk, pełniący rolę prymitywnego akompaniamentu[1][2]. Może występować również jako dwudźwięk.
Burdon oznacza także część instrumentu muzycznego, która wydaje stały, zazwyczaj niski dźwięk, np. jedna lub więcej piszczałek burdonowych w dudach i musette, oraz struna burdonowa w chordofonach szyjkowych – nieskracalna, rezonująca, poprowadzona obok podstrunnicy lub pod nią (lira korbowa, lira da braccio, lira da gamba[3], langspil[4], teorban[5], arcylutnie[6], setar[7], hardingfele[8])[1][2].
Burdon to także jeden z zamkniętych głosów wargowych w organach (8’ i 4’)[9]. Charakteryzuje się bardzo subtelnym, cichym i miękkim dźwiękiem.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie DM
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Słowniczek muzyczny