Buriaci

Buriaci

ᠪᠣᠷᠢᠶᠠᠳ
Буряадууд
mongol. Буряад
ros. Буряты

Populacja	510 tys. (2002)
Miejsce zamieszkania	Buriacja Aga-Buriacja Buriacja Ust-Ordyńska Kraj Zabajkalski Barga (Rosja, Mongolia i Chińska Republika Ludowa)
Język	buriacki, mongolski, rosyjski
Religia	lamaizm prawosławie szamanizm
Grupa	Chałchasi Dagurowie
Multimedia w Wikimedia Commons

Buriaci (buriacki ᠪᠣᠷᠢᠶᠠᠳ, Буряадууд; mong. Буриад; ros. Буряты) – naród mongolski, zamieszkujący południową Syberię. Całkowitą populację Buriatów szacuje się od około 500 tys. do 690 tys. osób (2010), przez co stanowią najliczniejszy naród autochtoniczny tej części Azji. Posługują się językiem buriackim, należącym do rodziny mongolskiej, rozpowszechniony wśród nich jest także mongolski i rosyjski. Przed 1931 używali pisma mongolskiego, w 1931–1939 alfabetu łacińskiego, a od 1939 używają zmodyfikowanej cyrylicy.

Zamieszkują północną Azję w pobliżu jeziora Bajkał, głównie w rosyjskiej Buriacji, gdzie stanowią około 30% populacji, oraz w Ust-Ordyńsko-Buriackim Okręgu Autonomicznym i Agińsko-Buriackim Okręgu Autonomicznym, a także na ościennych terenach Rosji. Ogólna liczba Buriatów w Federacji Rosyjskiej wynosi około 460 tys.^[1] (wg wyników spisu powszechnego z 2002 roku: 445 175 osób^[2]). Poza tym naród ten żyje w Mongolii (około 40 tys.) i na północnym wschodzie Chin (około 65 tys.^[3]).