Carlo Recalcati

Carlo Recalcati

Carlo Recalcati (2010)
Rzucający obrońca/Niski skrzydłowy
Pseudonim	Charlie
Data i miejsce urodzenia	11 września 1945 Mediolan
Obywatelstwo	Włochy
Wzrost	183 cm
Masa ciała	73 kg
Kariera
Aktywność	1962–1981
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1962–1979 Pallacanestro Cantù 434 1979–1981 Pallacanestro Parma
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1964  Włochy 18 4 1967–1976  Włochy 166
Kariera trenerska Lata Drużyna 1981–1984 Alpe Bergamo 1984–1990 Pallacanestro Cantù 1990–1995 Viola Reggio Calabria 1995–1996 Aresium Milano 1996–1997 Celana Bergamo 1997–1999 Pallacanestro Varese 1999–2001 Fortitudo Bolonia 2001–2009 Włochy 2003–2006 Mens Sana Siena 2010–2012 Cimberio Varese 2012–2014 Sutor Montegranaro 2014–2016 Reyer Venezia 2017 Pallacanestro Cantù 2018 Auxilium Torino 2022– Włochy (asystent)
Dorobek medalowy Mistrzostwa Europy brąz RFN 1971 koszykówka brąz Jugosławia 1975 koszykówka Igrzyska śródziemnomorskie srebro Tunis 1967 koszykówka Mistrzostwa Europy U-18 brąz Neapol 1964 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2024-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Carlo Recalcati (ur. 11 września 1945 w Mediolanie) – włoski koszykarz, grający na pozycji rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Jeden z najbardziej utytułowanych ludzi w historii włoskiej koszykówki. Jako zawodnik reprezentował barwy Pallacanestro Cantù (dwukrotny mistrz Włoch, trzykrotny zdobywca Europejskiego Pucharu Zdobywców Pucharów, trzykrotny zdobywca Pucharu Koracia, zdobywca Pucharu Interkontynentalnego) oraz Pallacanestro Parma. Z reprezentacją Włoch U-18 zajął 3. miejsce na mistrzostwach Europy U-18 1964, natomiast z seniorską reprezentacją Włoch dwukrotnie uczestniczył w letnich igrzyskach olimpijskich (1968, 1976), dwukrotnie na mistrzostwach świata, czterokrotnie na mistrzostwach Europy, na których dwukrotnie zajął 3. miejsce (1971, 1975) oraz na igrzyskach śródziemnomorskich (1967 – srebrny medal).

Jako trener prowadził dwukrotnie Alpe Bergamo (awans do Serie A1), dwukrotnie Pallacanestro Cantù, Viola Reggio Calabria (awans do Serie A1), Aresium Milano, dwukrotnie Pallacanestro Varese (mistrz Włoch), Fortitudo Bolonia (mistrz Włoch), reprezentację Włoch (wicemistrzostwo olimpijskie, 3. miejsce na mistrzostwach Europy, złoty medal na igrzyskach śródziemnomorskich), Mens Sana Siena (mistrz Włoch, zdobywca Superpucharu Włoch), Sutor Montegranaro, Reyer Venezia oraz Auxilium Torino, a także był asystentem selekcjonera Gianmarco Pozzecco w reprezentacji Włoch.

Był także nagradzany indywidualnie: trzykrotnie Koszykarski Oscarem w kategorii Najlepszy Koszykarz, dwukrotnie Trofeum „Lunetta d'Oro”, dwukrotnie Trener Roku Serie A, laureat Nagrody Krajowej "Nico Messiny" (2019) oraz członek Galerii Sławy włoskiej koszykówki (2007). Był nagradzany odznaczeniami: Orderem Zasługi Republiki Włoskiej IV Klasy (2004) oraz Palmą za zasługi trenerskie (2019)^[1].