Carstwo, carat[1] – państwo, którego panujący monarcha nosi tytuł cara lub carycy. Nazwa pojawiła się w średniowieczu. „Carstwo” jest słowiańską nazwą cesarstwa, wywodzącą się z Bizancjum. Tytułu car używali władcy Rosji, Bułgarii i Serbii.
W 1721 Piotr I Wielki przyjął godność imperatora, która miała być traktowana jako odpowiednik cesarskiej, zaś tytulaturę carską określono jako odpowiednik królewskiej.