![]() Portret Cecylii Gallerani autorstwa Leonarda da Vinci | |
Data urodzenia |
1473 |
---|---|
Data śmierci |
1536 |
Cecylia Gallerani (ur. 1473, zm. 1536) – kochanka księcia Ludwika Sforzy, matka jego syna o imieniu Cesare[1].
Była córką dyplomaty i doradcy finansowego. Jej rodzina nie była zamożna. Gdy Cecylia miała siedem lat, zmarł jej ojciec. Jego majątek podzielono pomiędzy Cecylią a jej sześcioma braćmi[2]. Cecylia była kobietą bardzo dobrze wykształconą. Biegle władała łaciną, tworzyła poezję po włosku, śpiewała i grała na instrumentach muzycznych. Była porównywana do Safony[3].
W wieku dziesięciu lat wyszła za mąż za Giovanniego Stefana Viscontiego. Małżeństwo zostało zaaranżowane przez jej braci[2]. Kontrakt małżeński unieważniono cztery lata później, oficjalnie z powodu nie uiszczenia kolejnych rat posagu przez braci Cecylii. W piśmie zawarto zapis informujący, że małżonkowie nie odbyło nigdy stosunku seksualnego. Unieważnienie małżeństwa miało miejsce w tym samym czasie, gdy Cecylia Gallerani została kochanką Ludwika Sforzy. Co najmniej od 1489 roku Cecylia mieszkała w apartamencie księcia Ludwika[4]. W 1489 roku Ludwik Sforza zlecił Leonardowi da Vinci namalowanie portretu Cecylii Gallerani[5]. Dzieło, znane dziś jako Dama z gronostajem, zostało ukończone około 1489–1490 roku[6][7].
Z czasem została patronką pisarzy. Wspierała m.in. Matteo Bandellego, który zadedykował jej dwie powieści[2].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie universalleonardo