Celownik (przypadek)

Celownik (łac. dativus) – jeden z przypadków deklinacji, forma używana jako dopełnienie dalsze (Kasia dała Ali prezent) oraz do oznaczania celu pożytku lub szkody (np. dzieci zepsuły mu telewizormu nie dotyczy tu bezpośrednio akcji, a jedynie jej skutków)[1]. Opisuje głównie dawanie, bądź (w języku polskim) zbliżanie się[2][3].


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne