Cewka Ruhmkorffa

Schemat działania cewki Ruhmkorffa:
A – uzwojenie pierwotne, B – uzwojenie wtórne, C – rdzeń, D – sprężyna stycznika, E – stycznik (przerywacz), F – kondensator, G – zasilanie, H – wyprowadzenia wysokiego napięcia
Przebieg prądu w uzwojeniu pierwotnym (niebieski) i napięcia na uzwojeniu wtórnym (czerwony) w nieobciążonej cewce Ruhmkorffa bez kondensatora
Te same przebiegi z zastosowaniem kondensatora

Cewka (induktor) Ruhmkorffa – urządzenie do otrzymywania impulsów wysokiego napięcia z niskiego napięcia stałego[1]. Jest połączeniem transformatora o dużej liczbie zwojów w uzwojeniu wtórnym i iskrownika przerywającego przepływ prądu w uzwojeniu pierwotnym.

Skonstruowana w 1850 roku przez Heinricha Daniela Ruhmkorffa[2].

  1. Ruhmkorffa induktor, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-01-10].
  2. Uniwersytet Mikołaja Kopernika [online] [dostęp 2023-11-04].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne