Cezar Kunikow (1986)

Cezar Kunikow
Ilustracja
„Cezar Kunikow” w 2003 r.
Klasa

okręt desantowy

Projekt

775/II

Oznaczenie NATO

Ropucha I

Historia
Stocznia

Stocznia Północna, Gdańsk Polska

Wodowanie

1986

 Marynarka Wojenna ZSRR
Nazwa

BDK-64 (1986)
Cezar Kunikow (1989)

Wejście do służby

30 września 1986

 MW Rosji
Nazwa

Cezar Kunikow

Wejście do służby

grudzień 1991

Zatopiony

14 lutego 2024

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

2900 t standardowa
4400 t pełna

Długość

112,5 m

Szerokość

15 m

Zanurzenie

3,7 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne o mocy 19 200 KM, 2 śruby
Prędkość

17,5 węzła

Zasięg

6000 Mm przy 12 w.

Uzbrojenie
4 armaty uniwersalne 57 mm AK-725 (2 × II)
2 × IV wyrzutnie rakiet plot. Strieła-3 (32 rakiety)
2 × XX wyrzutnie npr 122 mm Grad-M (160 pocisków)
Załoga

87

Cezar Kunikow (Цезарь Куников), poprzednio BDK-64 − duży okręt desantowy projektu 775/II (w kodzie NATO: Ropucha) Marynarki Wojennej Rosji. Zaprojektowany w Polsce i zbudowany w Stoczni Północnej w Gdańsku, wszedł do służby w Marynarce Wojennej ZSRR w 1986 roku pod oznaczeniem BDK-64 (БДК-64). W 1989 roku otrzymał nazwę „Cezar Kunikow” na cześć radzieckiego oficera. Po rozpadzie ZSRR przejęty przez marynarkę wojenną Rosji, w której nosił numer burtowy 158.

Wchodził w skład Floty Czarnomorskiej. Wziął udział w rosyjskiej inwazji na Ukrainę, podczas której w lutym 2024 roku został zatopiony przez ukraińskie siły.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne