Chanat – dawna, wschodnia forma monarchii, w której panujący władca nosił dziedziczny tytuł chana[1]. Określenie pochodzenia mongolskiego lub tureckiego pojawiło się w starożytności. Chanat mógł być podporządkowany innym chanatom lub być częścią kaganatu lub (w erze nowożytnej) sułtanatu.
Państwo zorganizowane w chanat budowało miasta, w przeciwieństwie do kaganatu (w pierwotnej formie, np. Rouran, Turkuci)[2].
Chanat był najbardziej rozpowszechnionym rodzajem monarchii we wschodniej Europie i Azji. Nazwa ta stosowana była najczęściej do określenia państw mongolskich lub tatarskich. Jej odpowiednikiem w krajach prawosławnych było carstwo, natomiast w Europie Zachodniej – królestwo.