Charles Koch

Koch w 2019

Charles de Ganahl Koch (ur. 1 listopada 1935 w Wichita) – amerykański miliarder, absolwent MIT. Jest amerykańskim biznesmenem, filantropem i znaczącym politycznym donatorem. W czerwcu 2019 r. został wg miesięcznika Forbes uznany za 13. najbogatszą osobę na świecie, a jego majątek szacuje się na 42,4 miliarda dolarów[1].

Koch był współwłaścicielem, prezesem i dyrektorem naczelnym Koch Industries od 1967 roku, a jego brat David Koch zmarły w 2019 pełnił funkcję wiceprezesa wykonawczego. Charles i David posiadają po 42% konglomeratu. Bracia odziedziczyli biznes od swojego ojca, Freda C. Kocha, a następnie rozszerzyli działalność[2]. Pierwotnie zaangażowane wyłącznie w rafinację ropy i chemikalia, działalność Koch Industries obejmuje obecnie sprzęt i technologie kontroli procesów i zanieczyszczeń, polimery i włókna, minerały, nawozy, handel towarami i usługami, produkty leśne i konsumpcyjne oraz hodowlę. Firmy wytwarzają szeroką gamę znanych marek, takich jak dywan Stainmaster, włókno spandex marki Lycra, tkanka Quilted Northern oraz kubek Dixie Cup. Koch Industries to drugie co do wielkości przedsiębiorstwo prywatne według przychodów w Stanach Zjednoczonych według badania Forbes z 2010 r.[3] W lutym 2014 r. Koch znalazł się na 9. miejscu na liście najbogatszych osób na świecie według raportu Huruna[4], osiągając szacunkowy majątek netto 36 miliardów dolarów. Wcześniej, w październiku 2012 r., znalazł się na 6. miejscu na liście najbogatszych ludzi na świecie z szacowanym majątkiem netto 34 miliardów dolarów – według Bloomberg Billionaires Index[5] – i zajął 18 miejsce na liście miliarderów świata Forbesa w 2011 r. (4 miejsce w rankingu Forbes 400) przy szacowanym majątku netto 25 miliardów dolarów, składającym się w 42% z udziałów w Koch Industries[6].

Koch opublikował książki opisujące jego filozofię biznesu: The Science of Success[7], i Good Profit[8]. W ramach działalności filantropijnej wydał około $1 miliarda, wspierając ok. 300 uniwersytetów, i organizacji edukacyjnych, w szczególności zajmujących się ekonomią wolnorynkową, w tym Instytut Studiów nad Ludzkością, Instytut Ayn Rand i Centrum Mercatus na George Mason University[9]. Współpracował także z Partią Republikańską i jej kandydatami, grupami wolnościowymi oraz różnymi instytucjami charytatywnymi i kulturalnymi. Jako przedstawiciel innych nurtów myśli konserwatywno-liberalnej, jest otwartym przeciwnikiem prezydentury i polityki Donalda Trumpa[10]. Był współzałożycielem Instytutu Cato w Waszyngtonie. Za pośrednictwem Koch Cultural Trust, założonej przez żonę Charlesa Kocha, Elizabeth, rodzina Koch również finansowała projekty artystyczne kreatywnych twórców[11].

  1. Charles Koch [online], Forbes [dostęp 2019-12-04] (ang.).
  2. Andrew Ferguson, The 2011 TIME 100 – TIME, „Time”, 21 kwietnia 2011, ISSN 0040-781X [dostęp 2019-02-25] (ang.).
  3. America’s Largest Private Companies Of 2010 [online], www.forbes.com [dostęp 2019-02-25].
  4. 胡润百富 – www.hurun.net [online], web.archive.org, 8 sierpnia 2014 [dostęp 2019-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08].
  5. Bloomberg Billionaires Index News – Bloomberg [online], web.archive.org, 14 grudnia 2012 [dostęp 2019-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14].
  6. Charles Koch [online], Forbes [dostęp 2019-02-25] (ang.).
  7. Charles Koch Reveals the ‘Science of Success’ [online], Newsmax, 26 marca 2007 [dostęp 2019-02-25].
  8. Good Profit by Charles G. Koch | PenguinRandomHouse.com: Books [online], PenguinRandomhouse.com [dostęp 2019-02-25] (ang.).
  9. Charles Koch Is Known for Conservative Advocacy. A New Report Highlights His Charitable Giving [online], Time [dostęp 2019-02-25] (ang.).
  10. Donald Trump versus Charles Koch, „The Economist”, 2 sierpnia 2018, ISSN 0013-0613 [dostęp 2019-02-25].
  11. Koch Cultural Trust [online], web.archive.org, 6 kwietnia 2012 [dostęp 2019-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-06].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne