Chloroheksydyna
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
1,6-di-(4-chlorofenylobiguanido)-heksan
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
chlorhexidini acetas[1]
chlorhexidni diacetas[1]
chlorhexidini gluconatis solutio[1]
chlorhexidini dihydrochloridum
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C22H30Cl2N10
|
| Masa molowa
|
505,45 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
55-56-1
|
| PubChem
|
5353524
|
| DrugBank
|
DB00878
|
| SMILES
|
ClC1=CC=C(NC(=N)NC(=N)NCCCCCCNC(=N)NC(=N)NC2=CC=C(Cl)C=C2)C=C1
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H315, H319, H334, H335, H410
|
| Zwroty P
|
P261, P273, P305+P351+P338, P342+P311, P501
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
| Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
Drażniący
(Xi)
|
Groźny dla
środowiska
(N)
|
|
|
|
| Zwroty R
|
R36/37/38, R43, R50/53
|
| Zwroty S
|
S26, S36/37, S60, S61
|
|
|
| NFPA 704
|
Na podstawie
podanego źródła[2]
|
|
|
|
|
| Numer RTECS
|
DU1925000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 2515 mg/kg (mysz, doustnie)
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
A01 AB03
A01 AB53
B05 CA02
D08 AC02
D09 AA12
R02 AA05
S01 AX09
S02 AA09
S03 AA04
D08 AC52
|
| Farmakokinetyka
|
|
|
| Działanie
|
odkażające
|
Wiązanie z białkami
osocza i tkanek
|
87%
|
| Wydalanie
|
z kałem
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
doustnie, miejscowo
|
|
|
|
|
|
Chloroheksydyna – organiczny związek chemiczny; syntetyczny antyseptyk, pochodna biguanidu. Stosowana w postaci glukonianu lub octanu działa silnie na bakterie Gram-dodatnie, natomiast słabiej na Gram-ujemne. Jest używana głównie jako środek odkażający skórę, błony śluzowe, rany oraz narzędzia chirurgiczne.
- ↑ a b c d Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ a b c Department of Chemistry, The University of Akron: Chlorhexidine. [dostęp 2012-01-16]. (ang.).
- ↑ Chlorhexidine, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 510733 [dostęp 2012-01-16] (niem. • ang.).
