Chordofony szyjkowe, instrumenty szyjkowe, lutnie – w instrumentologii, instrumenty muzyczne wyposażone w korpus i szyjkę, w których źródłem dźwięku są napięte struny[1][2][3][4]. Korpus jest rezonatorem – służy do zwiększania skuteczności promieniowania dźwięku[5], a szyjka służy do trzymania instrumentu oraz do skracania strun, które muzyk dociska palcami wprost do niej lub do umocowanej na niej podstrunnicy[6]. Przykładami instrumentów szyjkowych są lutnia, skrzypce i gitara[2].
Termin „lutnie”, w kontekście typu instrumentów muzycznych odnosi się ogólnie do instrumentów strunowych z szyjką, a nie do wykształconego w kulturze europejskiej instrumentu o nazwie lutnia[7][2].
- ↑ Sachs 2005 ↓, s. 445.
- ↑ a b c Baculewski et al. 2006 ↓, s. 155.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiebritannicaLBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiepwnBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Sachs 2005 ↓, s. 446.
- ↑ Baculewski et al. 2006 ↓, s. 880.
- ↑ Sachs 2005 ↓, s. 148, 445.