Claudia Cardinale

Claudia Cardinale
Claude Joséphine Rose Cardinale
Ilustracja
Claudia Cardinale w filmie Roku pańskiego (wł. Nell’anno del Signore), 1969
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1938
Tunis

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Franco Cristaldi
(1967–1975)[1][2][3]

Partner

Pasquale Squitieri
(1973–1999)[4]

Lata aktywności

od 1956

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Strona internetowa

Claudia Cardinale, właśc. Claude Joséphine Rose Cardinale (ur. 15 kwietnia 1938 w Tunisie) – włoska aktorka filmowa i piosenkarka. Obok Sophii Loren i Giny Lollobrigidy zaliczana do grona największych gwiazd kina włoskiego o międzynarodowej sławie[5][6]. W latach 60. XX wieku była często określana przez prasę w wielu krajach jako najpiękniejsza kobieta świata[7]; przedstawiana jako symbol seksu tej dekady[8][9]. W swojej długiej, ponad sześćdziesięcioletniej karierze występowała w wielu gatunkach filmowych – od włoskich komedii(inne języki) po spaghetti westerny, od dramatów po filmy historyczne – współpracując z takimi reżyserami jak Federico Fellini, Sergio Leone czy Werner Herzog[10]. Wzięła udział w ponad 175 filmach (głównie włoskich i francuskich)[11], z których wiele stanowiło ekranizacje arcydzieł literatury włoskiej i światowej. Kilka filmów, w których zagrała, zalicza się do grona najważniejszych w historii kina[12][13][14][15][16][17].

Jej dokonania aktorskie były wielokrotnie zauważane i doceniane na krajowych i zagranicznych festiwalach filmowych. Pięciokrotnie nagrodzona statuetką Włoskiej Akademii Filmowej Davida di Donatello, w tym nagrodą w kategorii „Najlepsza aktorka pierwszoplanowa” (za role w Dniu puszczyka – 1967/68 oraz Włoch szuka żony – 1971/72), nagrodą „David speciale” (za rolę w filmie Dziewczyna z walizką – 1960/61 oraz za całokształt twórczości – 1996/97) oraz wyróżnieniem Premio Alitalia (1987/88)[18] W 1984 roku za rolę w filmie Claretta została uhonorowana na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji Nagrodą Pasinettiego (wł. Premio Pasinetti) dla najlepszej aktorki[19]. W 1993 roku na tym samym festiwalu została uhonorowana Honorowym Złotym Lwem (wł. Leone d’oro alla carriera)[20]. W 2002 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie została nagrodzona Honorowym Złotym Niedźwiedziem za wkład w rozwój kina[21][22][23].

  1. Cardinale i Mori 1995 ↓.
  2. Cardinale i Mori 1995 ↓, s. 57.
  3. The Courage of Claudia Cardinale, Youngstown Vindicator, 25 czerwca 1967 [dostęp 2022-02-27] (ang.).
  4. Gloria Satta, Claudia Cardinale: «Che dolore, Pasquale è stato l’unico vero amore della mia vita» [online], Il Messaggero, 19 lutego 2017 [dostęp 2022-03-01] (wł.).
  5. Brunetta 1993 ↓, s. 160.
  6. Słodowski i Roman 1992 ↓, s. 43.
  7. Brunetta 1993 ↓, s. 142.
  8. Symbol seksu lat 60. Claudia Cardinale kończy 75 lat [online], Polskie Radio 24, 14 kwietnia 2013 [dostęp 2022-04-13].
  9. Amann Khuranaa, Claudia Cardinale: All you want to know about the girl on the official Cannes 2017 poster [online], BollywoodLife.com, 16 maja 2017 [dostęp 2022-04-14] (ang.).
  10. Susan King, Classic Hollywood: Claudia Cardinale shares memories of working with Fellini, Visconti and Leone [online], Los Angeles Times, 15 lutego 2019 [dostęp 2022-02-28] (ang.).
  11. Maria Luisa Agnese, Claudia Cardinale: «Miei 175 film, ma in casa la più bella era mia sorella» [online], Corriere della Sera, 1 lutego 2019 [dostęp 2022-02-23] (wł.).
  12. Roger Ebert, The Leopard [online], RogerEbert.com, 14 września 2003 [dostęp 2022-04-14] (ang.).
  13. Carson Poplin, 1963 – Visconti, The Leopard [online], FashionHistory.fitnyc.edu, 15 grudnia 2017 [dostęp 2022-04-14] (ang.).
  14. Emanuel Levy, 8 1/2 (1963): Fellini’s Oscar-Winning Masterpiece, Starring Mastroianni–Scene By Scene [online], EmanuelLevy.com, 9 lipca 2020 [dostęp 2022-04-15] (ang.).
  15. Roger Ebert, 8 1/2 / Eight and a Half [online], RogerEbert.com, 28 maja 2000 [dostęp 2022-04-15] (ang.).
  16. Sven Mikulec, ‘8½’: Federico Fellini’s Daring, Self-Reflexive Masterpiece as a Most Intimate Exploration of Cinema [online], Cinephilia & Beyond [dostęp 2022-04-15] (ang.).
  17. Chelsea Wessels, Once Upon a Time in the West [online], Library of Congress [dostęp 2022-04-15] (ang.).
  18. Accademia del Cinema Italiano – Premi David di Donatello: Claudia Cardinale [online], Daviddidonatello.it [dostęp 2022-02-23] (wł.).
  19. Festival di Venezia 1984 [online], MyMovies.it [dostęp 2022-03-01] (wł.).
  20. Festival di Venezia 1993 [online], MyMovies.it [dostęp 2022-02-23] (wł.).
  21. Honorowe Złote Niedźwiedzie dla Altmana i Claudii Cardinale [online], Onet.pl, 30 stycznia 2002 [dostęp 2022-03-02].
  22. Golden Bear Award For Claudia Cardinale At The 52nd Film Festival (Berlinale 2002) In Berlin, Germany On February 15, 2002 [online], Getty Images, 15 lutego 2002 [dostęp 2022-03-02] (ang.).
  23. Berlino, Orso d’oro ex aequo a ‘Bloody Sunday’ e ‘Spirited away’. Pronostici rispettati nella 52esima edizione del Festival Massimo riconoscimento alla carriera per Claudia Cardinale [online], la Repubblica, 2002 [dostęp 2022-03-02] (wł.).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne