Back Cleyera CEB Cleyera English Cleyera Spanish کلیرا Persian Cleyera French Klejera Croatian Cleyera Italian Cleyera Portuguese Cleyera Swedish Cleyera Ukrainian
 Cleyera japonica | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Cleyera | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Cleyera Thunberg Nova Gen. Pl. 68. 18 Jun 1783 (nom. cons.)[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
C. japonica Thunberg[3] | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
Cleyera – rodzaj roślin z rodziny Pentaphylacaceae. Obejmuje 22 gatunki[5]. Rośliny te występują w Azji na obszarze od Himalajów, poprzez Mjanmę, północny Wietnam, Chiny po Japonię[4] oraz w Ameryce Środkowej na obszarze od Meksyku po Panamę[5][6]. Rosną w lasach, często na terenach skalistych[7]. Kwiaty rozwijają się latem, zapylane są przez owady[7].
Cleyera japonica jest drzewem świętym w Shintō – wiązanki z gałązek tego gatunku zwane sakaki wykorzystywane są podczas obrzędów[6], a same drzewa są często sadzone przy miejscach kultu (jinja)[8]. Z kolei w Himalajach liści tej rośliny używa się do zaparzania herbaty[6]. Poza tym ten gatunek (rzadziej też inne[6]) rozpowszechniony jest w obszarach o łagodnym klimacie jako roślina ozdobna, szczególnie popularne są odmiany pstrolistne – 'Fortunei' i 'Tricolor'[7]. Różne gatunki z rodzaju dostarczają poza tym cenionego drewna[8].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieruggieroBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieapwebBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b c Cleyera. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2013-10-14].
- ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiechinaBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiepowoBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b c d David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 310, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
- ↑ a b c Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 175. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ a b Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 488–489. ISBN 978-1-842466346.