Back نهاية مشوقة Arabic Cliffhanger AST Deixada en suspens Catalan Cliffhanger Czech Cliffhanger Danish Cliffhanger German Cliffhanger English Klifpenda fino Esperanto Cliffhanger Spanish Cliffhanger Basque

Cliffhanger

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Plakat serialu kinowego The Perils of Pauline (1914), który spopularyzował termin „Cliffhanger” w filmie

Cliffhanger (ang. „zawieszenie na krawędzi klifu”) – zabieg fabularny, polegający na nagłym "zawieszeniu" lub "ucięciu"[1] akcji w sytuacji pełnej napięcia, w najbardziej emocjonującym momencie, w którym główni bohaterowie znajdują się w trudnej sytuacji, nawet zagrażającej życiu, która ma wielkie znaczenie dla rozwoju fabuły. Stosowany zazwyczaj na zakończenie odcinka danej serii w serialach telewizyjnych, w literaturze (kryminalnej, przygodowej, ale nie tylko), np. na zakończenie pierwszej części z dylogii[2], filmach fabularnych i anime. Stanowi typ tzw. zakończenia niedomkniętego, łączącego się ze zjawiskiem psychologicznym zwanym efektem Zeigarnik, który stwierdza, że ​​niedokończone zadania lepiej zapadają w pamięć niż te ukończone ze względu na związaną z nimi frustrację[2]. Intencją cliffhangera jest wzbudzenie zainteresowania widzów, by ci powrócili przed telewizory po wakacyjnej przerwie, przeczytali kolejną część książki, obejrzeli kolejny odcinek serialu, następną część filmu. Zamiar przyciągnięcie odbiorcy w celu spełnienia potrzeby domknięcia poznawczego[3][1], zachęcenie do dyskusji widzów nad potencjalnym rozwojem fabuły[4], wywołanie reakcji emocjonalnej u widza, który identyfikuje się i empatyzuje z daną postacią, bądź ją potępia. Im bardziej zależy odbiorcy na bohaterze, tym bardziej jest rozemocjonowany i zaangażowany w rozwiązanie zawieszonej (suspensowanej)[5] akcji. Cliffhanger nadaje dziełu (książce, serialowi, filmowi) szczególny rytm[6]. Cliffhanger łączy się także z binge-watchingiem[7].

  1. ↑ a b Joanna Anioł, Emocje i edutainment, czyli więcej pytań niż odpowiedzi, „Przegląd Pedagogiczny” (2), 2016, s. 71.
  2. ↑ a b Joanna Dybiec-Gajer, Książka obrazkowa jako przekład intersemiotyczny – "Król Maciuś Pierwszy" w obrazach Iwony Chmielewskiej, „ANNALES UNIVERSITATIS PAEDAGOGICAE CRACOVIENSIS. STUDIA LINGUISTICA” (17), 2 grudnia 2022, s. 56.
  3. ↑ Paweł Stańczyk, Teoria domknięcia poznawczego » Podręcznik psychologii online [online], psyche.academy, 23 stycznia 2021 [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  4. ↑ Łukasz Sokołowski, Serial jako element praktyk społecznych, „Kultura i Społeczeństwo”, 55 (2-3), 10 maja 2011, s. 198.
  5. ↑ Stanisław Dunin-Wilczyński, Stawka i konflikt jako mechanizmy budowania suspensu w filmach o Jamesie Bondzie. Raport z badań, „Roczniki Nauk Społecznych”, 12(48) (4), 2020, s. 42.
  6. ↑ Mirosław Gołuński, Inne spojrzenia na Zagładę w polskiej fantastyce. Paweł Paliński i Cezary Zbierzchowski, „Narracje o Zagładzie” (6), 22 listopada 2020, s. 319.
  7. ↑ Łukasz Sokołowski, Serial jako element praktyk społecznych, „Kultura i Społeczeństwo.”, 55 (2–3), 2011, s.196.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne