X edycja | |||
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Liczba drużyn |
17 | ||
---|---|---|---|
Mistrz |
| ||
Statystyki turnieju | |||
Mecze |
74 | ||
Strzelone gole |
211 (2,85 na mecz) |
W dziesiątej edycji Copa Libertadores udział wzięło 17 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL oprócz Brazylii. Również reprezentanci Argentyny, poza obrońcą tytułu Estudiantes La Plata, nie wzięli udziału w turnieju.
Każde z pozostałych 8 państw wystawiło po 2 kluby, a ponadto do półfinału bez gry awansował obrońca tytułu. Zwycięzcą został argentyński klub Estudiantes La Plata, który pokonał w finale urugwajski klub Club Nacional de Football.
W pierwszym etapie uczestnicy podzieleni zostali na 4 grupy po 4 kluby – z każdej grupy do następnej rundy awansowały dwa kluby. W grupie drugiej (kluby z Chile i Peru) wszystkie drużyny zdobyły jednakową liczbę punktów i konieczna była dodatkowa rozgrywka.
W następnej, ćwierćfinałowej rundzie, 8 klubów podzielono na 3 grupy - pierwsza i druga liczyła 3 drużyny, a trzecia 2 drużyny. Do półfinału awansowali zwycięzcy grup oraz obrońca tytułu Estudiantes La Plata.
W półfinale grano systemem przegrywający odpada, przy czym liczyła się głównie różnica punktów. Jeśli oba kluby zdobyły w dwumeczu taką samą liczbę punktów, rozgrywano mecz dodatkowy. Jeśli pomimo dogrywki stan pojedynku wciąż był remisowy, o awansie do finału decydowała liczba zdobytych bramek.
Dzięki absencji klubów z Argentyny i Brazylii aż do półfinału dotarł chilijski klub CD Universidad Católica. Do półfinału dotarły oba kluby urugwajskie – Club Nacional de Football i CA Peñarol.