Coppa delle Alpi (z wł. Puchar Alp, fr. Coupe des Alpes, niem. Alpenpokal) – międzynarodowy towarzyski klubowy turniej piłkarski rozgrywany regularnie latem od 1960 do 1987, z wyjątkiem 1965 i 1986, pomiędzy klubami z państw alpejskich (Włochy, Francja, Szwajcaria i Niemcy).
Zainicjowany w 1960 roku jako turniej, w którym rywalizowały zespoły włoskie i szwajcarskie. Formuła turnieju wyglądała następująco: każdy z uczestników miał przeciwnika z innego kraju i grał mecz u siebie i na wyjeździe, a punkty były gromadzone w klasyfikacji generalnej do wyznaczenia zwycięskiego narodu. 8 zespołów od każdego kraju uczestniczyło w pierwszej edycji Pucharu, w drugiej również 8.
Od 1962 roku o Puchar walczyły tylko kluby. W edycji 1962 osiem drużyn (3 włoskich, 3 francuskich i 2 szwajcarskich) walczyły o Puchar z klasyczną formułą ćwierćfinału, półfinału i finału. Tylko spotkania ćwierćfinałowe składały się z meczu i rewanżu. W 1963 i 1964 roku 4 włoskie i 4 szwajcarskie drużyny były podzielone na dwie grupy, a zwycięzcy obu grup walczyły o Puchar w meczu finałowym, a drużyny, które zajęły drugie miejsca grały o 3. miejsce w Pucharze.
Po rocznej przerwie, w edycji 1966 roku występowało 4 włoskich i 4 szwajcarskich drużyn. Każdy zespół rozegrał cztery mecze z czterema uczestnikami z drugiego kraju, a za zwycięzcę uznawano zespół, który zdobył najwięcej punktów, liczonych w jednym ogólnym rankingu.
w 1967 i 1968 do zespołów włoskich i szwajcarskich dołączyły klubu z Niemiec Zachodnich, które zdobywały Puchar. Formuła turnieju była zmieniana w zależności od ilości drużyn, które zmagały się systemem kołowym, a za zwycięzcę uznawano zespół, który zdobył najwięcej punktów, liczonych w jednym ogólnym rankingu.
W edycji 1969 roku występowało 4 włoskich, 4 szwajcarskich, 3 niemieckich i 1 belgijska drużyna.
W 1970 i 1971 do rozgrywek przystąpiły tylko włoskie i szwajcarskie zespoły.
Od 1972 do 1987 roku tylko francuskie i szwajcarskie drużyny grały w tym turnieju.