Crashgate

Crashgate

Renault R28 Nelsona Piqueta Juniora po wypadku podczas Grand Prix Singapuru 2008
Państwo	Singapur
Data	28 września 2008
Położenie na mapie Singapuru Crashgate
1°17′29,05″N 103°51′50,93″E/1,291403 103,864147

Crashgate – potoczna nazwa skandalu w Formule 1, który rozpętał się wokół zespołu Renault F1 we wrześniu 2009 roku. Początek dał mu Nelson Piquet Jr., ujawniając, iż rok wcześniej, podczas Grand Prix Singapuru, inżynier nakazał mu celowe spowodowanie wypadku, by w ten sposób przewagę osiągnął drugi kierowca Renault, Fernando Alonso.

28 września 2008 roku podczas wyścigu w Singapurze na 14 okrążeniu o ścianę przy torze rozbił się Piquet. Po tym wydarzeniu na tor wyjechał samochód bezpieczeństwa. W dużej mierze dzięki temu wyścig wygrał Alonso, który na chwilę przed wypadkiem Piqueta był w boksach. Tuż po wyścigu Piquet twierdził, że wypadek był jego błędem.

Po tym, jak Piquet został zwolniony z zespołu Renault po Grand Prix Węgier 2009, ujawnił on, że został poproszony przez zespół o spowodowanie wypadku po to, by poprawiła się pozycja Alonso w wyścigu. Spowodowało to, iż Fédération Internationale de l’Automobile (ciało zarządzające Formułą 1) rozpoczęła śledztwo w tej sprawie. Po jego przeprowadzeniu okazało się, że oświadczenia Piqueta okazały się prawdą. 21 września 2009 roku FIA oświadczyła, że Flavio Briatore (ówczesny szef Renault F1), Pat Symonds (ówczesny dyrektor wykonawczy Renault F1) i Nelson Piquet jr umówili się na spowodowanie wypadku, a żaden inny członek zespołu (włącznie z Alonso) nie był w to zaangażowany. O planach Flavio Briatore, Nelsona Piqueta i Pata Symondsa wiedział jednakże jeszcze „świadek X”^[1]. To właśnie jego zeznania miały być głównym dowodem w sprawie. Istniały podejrzenia, że świadkiem "X" mógł być Fernando Alonso lub inżynier wyścigowy Nelsona Piqueta jra^[2]. Renault przyznało się do winy i zostało ukarane wykluczeniem z uczestnictwa w Mistrzostwach Świata Formuły 1, przy czym kara została zawieszona na 2 lata. Zabroniono także Briatore i Symondsowi angażować się w serie nadzorowane przez FIA, przy czym Briatore na zawsze, a Symondsowi na pięć lat^[3]. Kary te zostały anulowane przez francuski sąd. 12 kwietnia 2010 roku zostało osiągnięte porozumienie pomiędzy FIA a Briatore i Symondsem, w myśl którego nie będą się oni angażować w podległe FIA sporty motorowe do sezonu 2011 (w Formule 1 do końca sezonu 2012)^[4].