Crostata to włoskatarta lub placek, znana również jako coppi w Neapolu i sfogliate w Lombardii[1]. Najwcześniejsze znane użycie słowa crostata we współczesnym znaczeniu można znaleźć w książkach kucharskich Libro de Arte Coquinaria autorstwa Martino da Como, opublikowanej około 1465[2], i Cuoco napolitano, opublikowanej pod koniec XV wieku, zawierającej przepis (numer 94) zatytułowany Crostata de Caso, Pane itp[3].
Crostata to „rustykalna wersja otwartej tarty owocowej” którą można upiec w formie do ciasta[4].
↑Montanari i inni, Italian cuisine : a cultural history, New York, ISBN 0-231-50904-9, OCLC232160263 [dostęp 2019-11-29]. Brak numerów stron w książce
↑TerenceT.ScullyTerenceT., Gibson LibraryG.L.ConnectionsGibson LibraryG.L., The Opera of Bartolomeo Scappi (1570) : l'arte et prudenza d'un maestro cuoco, Toronto [Ont.]: University of Toronto Press, 2010, ISBN 978-1-4426-8876-6, OCLC635461313 [dostęp 2019-11-29]. Brak numerów stron w książce
↑TerenceT.ScullyTerenceT., Pierpont MorganP.M.Library.Pierpont MorganP.M., The Neapolitan recipe collection : (New York, Pierpont Morgan Library, MS Bühler, 19) : a critical edition and English translation, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan Press, 2000, ISBN 0-472-10972-3, OCLC40331333 [dostęp 2019-11-29]. Brak numerów stron w książce
↑KenK.RivardKenK., In the hands of a chef : cooking with Jody Adams, wyd. 1st ed, New York: William Morrow, 2002, ISBN 0-688-16837-X, OCLC46882640 [dostęp 2019-11-29]. Brak numerów stron w książce