|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
cykloheksan
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
heksahydrobenzen
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C6H12
|
Masa molowa
|
84,16 g/mol
|
Wygląd
|
łatwopalna, przezroczysta, bezbarwna ciecz[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
110-82-7
|
PubChem
|
8078
|
DrugBank
|
DB03561
|
|
InChI
|
InChI=1S/C6H12/c1-2-4-6-5-3-1/h1-6H2
|
InChIKey
|
XDTMQSROBMDMFD-UHFFFAOYSA-N
|
|
Właściwości
|
|
Gęstość
|
0,7786 g/cm³ (20 °C)[4]; ciecz 0,7739 g/cm³ (25 °C)[2]; ciecz
|
|
Rozpuszczalność w wodzie
|
0,058 g/kg (25 °C)[5] 0,092 g/kg (70 °C)[5]
|
w innych rozpuszczalnikach
|
mieszalny w każdym stosunku z etanolem, eterem dietylowym, acetonem, benzenem, ligroiną i tetrachlorometanem[2]
|
|
Temperatura topnienia
|
6,7 °C[2]
|
Temperatura wrzenia
|
80,7 °C[2]
|
Punkt krytyczny
|
280,2 °C[6]; 4,07 MPa[6]; 307 cm³/mol ≈ 0,274 g/cm³[6]
|
logP
|
3,44 (25 °C)[3]
|
Współczynnik załamania
|
1,4235 (589 nm, 25 °C)[2]
|
Lepkość
|
0,894 mPa·s (25 °C)[7]
|
Napięcie powierzchniowe
|
24,42 mN/m (25 °C)[8]
|
Prężność pary
|
13,0 kPa (25 °C)[4]
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanego źródła[9]
|
|
|
Zwroty H
|
H225, H304, H315, H336, H410
|
Zwroty P
|
P210, P233, P273, P301+P310, P303+P361+P353, P331
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła[11]
|
|
|
|
Temperatura zapłonu
|
−20 °C (zamkniety tygiel)[4][9]
|
Temperatura samozapłonu
|
245 °C[4]
|
Granice wybuchowości
|
1,2–8,3%[9]
|
Numer RTECS
|
GU6300000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 813 mg/kg (mysz, drogą pokarmową)[10]
|
Stężenie śmiertelne
|
LC50 70 g/m³ (mysz, inhalacja, 2 h)[10]
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
cyklopentan
|
Pochodne
|
cykloheksanol, cykloheksanon, tetrahydropiran, piperydyna
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|