![]() David Moorcroft w 2008 | |||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
David Robert Moorcroft OBE (ur. 10 kwietnia 1953 w Coventry[1]) – angielski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, były rekordzista świata w biegu na 5000 metrów, dwukrotny medalista mistrzostw Europy.
Zajął 7. miejsce w finale biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Reprezentując Anglię zwyciężył na tym dystansie na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton, wyprzedzając Filberta Bayi z Tanzanii i Johna Robsona ze Szkocji[2]. Startując w barwach Wielkiej Brytanii zdobył brązowy medal w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze za swym rodakiem Steve’em Ovettem i Eamonnem Coghlanem z Irlandii[3].
Później skoncentrował się na bieganiu na dłuższych dystansach. Odpadł w półfinale biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1]. Zwyciężył w tej konkurencji w finale pucharu Europy w 1981 w Zagrzebiu[4].
7 lipca 1982 podczas Bislett Games w Oslo ustanowił rekord świata w biegu na 5000 metrów czasem 13:00,41[5]. Zdobył brązowy medal na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach za Thomasem Wessinghage z Republiki Federalnej Niemiec i Wernerem Schildhauerem z Niemieckiej Republiki Demokratycznej[6]. Jako reprezentant Anglii zwyciężył w biegu na 5000 metrów na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane, wyprzedzając swego rodaka Nicka Rose’a i Petera Koecha z Kenii[2]. zajął 14. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1].
Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 1500 metrów w 1978 i wicemistrzem na tym dystansie w 1976[7], a także halowym mistrzem w tej konkurencji w 1976[8].
Rekordy życiowe Moorcrofta[9]::
Po zakończeniu kariery zawodniczej był działaczem sportowym. Od 1997 do 2007 kierował UK Athletics[10]. W 1983 został Kawalerem (MBE), a w 1998 Oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego (OBE)[11].