![]() David Hume, portret z 1766 | |
Data i miejsce urodzenia |
26 kwietnia/7 maja 1711 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1776 |
Ważne dzieła | |
Traktat o naturze ludzkiej |
David Hume (ur. 26 kwietnia?/7 maja 1711 w Edynburgu, zm. 25 sierpnia 1776 tamże) – szkocki filozof, historyk i ekonomista. Był przedstawicielem sensualizmu, sceptycyzmu pragmatycznego i agnostycyzmu. Zakładał krytykę pojęcia substancji, przyczynowości i siły. W ekonomii popierał wolny handel i krytykował merkantylizm[1].
Urodzony w Szkocji, wychowany w Anglii, a żyjący we Francji i w Anglii. Za życia znany głównie jako historyk – popularyzator historii średniowiecznej Anglii. Od XIX w. jest pamiętany przede wszystkim jako filozof. Cenią go również socjolodzy i przedstawiciele innych nauk społecznych, głównie za jego przemyślenia dotyczące metodologii nauk empirycznych i rozróżnienie sądów o faktach i wartościach. Epistemologia Hume’a była podstawą późniejszego pozytywizmu w filozofii nauki – zwłaszcza II i III fali, tzn. empiriokrytycyzmu i pozytywizmu logicznego[2].
Jego największe dzieła filozoficzne to: Traktat o naturze ludzkiej, Badania dotyczące rozumu ludzkiego oraz Badania dotyczące zasad moralności.
Jego wszystkie dzieła (opera omnia) umieszczone zostały w index librorum prohibitorum dekretami z 1761 i 1827 roku[3].