Dd (Unix)

dd – uniksowy program do niskopoziomowego kopiowania i konwersji surowych danych (ang. raw data). dd jest używane do kopiowania określonej liczby bajtów lub bloków danych wraz z opcjonalnym konwertowaniem kopiowanych danych (np. zmianą kolejności bajtów, konwersją z EBCDIC do ASCII). Powszechnym wykorzystaniem dd jest do tworzenia kopii boot sektora dysku, odczyt danych ze specjalnych plików takich jak /dev/zero albo /dev/random. Sprawdza się również przy odczycie i zapisie urządzeń blokowych takich jak taśmy magnetyczne.

Ponieważ dd potrafi operować na partycjach lub na całych dyskach, jest często wykorzystywane przy gromadzeniu „cyfrowych dowodów”, gdzie niezbędne jest odczytanie dysku „bit po bicie”. Użycie komendy cp byłoby tu niewystarczające, gdyż dane z usuniętych plików, które nie zostały jeszcze „nadpisane”, nie są widoczne dla systemu plików, do którego odwołuje się cp, a który dd pomija.

W GNU/Linuksie jest częścią pakietu GNU Coreutils.