Delta-v – w astrodynamice, to wielkość skalarna, która ma wymiar prędkości określająca miarę „wysiłku” niezbędnego do wykonania manewru orbitalnego, na przykład do zmiany trajektorii lotu.

gdzie:
– chwilowa siła ciągu silnika,
– chwilowa masa,
– chwilowe przyspieszenie.
W przypadku braku działających z zewnątrz sił, i jeśli ciąg działa w stałym kierunku, równanie można uprościć do postaci:

co jest zmianą prędkości.