Back Demon Days Azerbaijani Demon Days Bulgarian Demon Days Catalan Demon Days Danish Demon Days German Demon Days English Demon Days Spanish Demon Days Finnish Demon Days French Demon Days Galician
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Gorillaz | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
50:50 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Jason Cox, Danger Mouse, James Dring, Gorillaz[1] | |||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Demon Days – drugi album studyjny zespołu Gorillaz, wydany w maju 2005 roku, promowały go single „Feel Good Inc.”, „Dirty Harry”, „DARE” i „El Mañana/Kids With Guns”. Album uzyskał certyfikat platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych oraz Polsce[26] i podwójnej platynowej płyty w Wielkiej Brytanii. W Polsce dystrybutorem albumu jest wytwórnia EMI Music Poland. Wśród gości specjalnych, którzy pojawili się na płycie są: De La Soul, Martina Topley-Bird, Roots Manuva, Bootie Brown, Ike Turner, MF Doom, Neneh Cherry, Shaun Ryder, Bootie Brown, The London Community Gospel Choir i San Fernandez Youth Chorus. Album Demon Days został nagrany we własnym studiu zespołu Kong Studios i wyprodukowany przez zespół oraz Jasona Coxa, Dangera Mouse’a i Jamesa Dringa.
Okładka albumu nawiązuje do płyty Let It Be The Beatles.
- ↑ a b Gorillaz – Demon Days. Discogs. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Gorillaz – Demon Days. Album of the Year. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Metacritic: Demon Days by Gorillaz. Metacritic. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Demon Days – Gorillaz. AllMusic. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Gorillaz. robertchristgau.com. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ David Smyth: CDS OF THE WEEK: Gorillaz, Demon Days. Evening Standard. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Gorillaz - Demon Days. God Is in the TV. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-22)]. (ang.).
- ↑ Alexis Petridis: Gorillaz, Demon Days. The Guardian. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ albertm: Gorillaz – Demon Days. HipHopDX. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Andy Gill. NEW RELEASES: Gorillaz, Demon Days. „The Independent”. 20 May 2005, s. 19, May 2005. London: Independent News & Media. ISSN 0951-9467. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Jim Carroll: CD of the Week: It is time to give Damon Albarn his due. The Irish Times. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Matthias Manthe: Gorillaz – Demon Days. laut.de. [dostęp 2024-06-09]. (niem.).
- ↑ Steve Hochman: Williams can shine like a Pearl (Gorillaz, “Demon Days”). Los Angeles Times. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Michael Hubbard: Gorillaz – Demon Days. musicOMH. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Peter Robinson: Gorillaz: Demon Days. NME. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-18)]. (ang.).
- ↑ Paul Mardles: Gorillaz, Demon Days. The Guardian. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-27)]. (ang.).
- ↑ Steve LaBate: Gorillaz - Demon Days. Paste. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-12-27)]. (ang.).
- ↑ Rob Mitchum: Demon Days: Gorillaz. Pitchfork. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Mike Schiller: Gorillaz: Demon Days. PopMatters. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Alex Mar: Gorillaz: Demon Days. Rolling Stone. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-18)]. (ang.).
- ↑ Sal Cinquemani: Review: Gorillaz, Demon Days. Slant Magazine. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Keith Harris. Gorillaz, Demon Days. „Spin”. Nr 6. 21, s. 105, June 2005. New York: SPIN Media LLC. ISSN 0886-3032. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Iluvatar: Gorillaz – Demon Days. Sputnikmusic. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Gorillaz, Demon Days. The Sydney Morning Herald. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).
- ↑ Kimberly Diego: Gorillaz - Demon Days. This is Fake DIY. [dostęp 2024-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-26)]. (ang.).
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-12-28].