Dendrolycopodium obscurum | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Dendrolycopodium |
Nazwa systematyczna | |
Dendrolycopodium A. Haines Fam. Huperziac. Lycopodiac. New England: 84. 2003[2] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Dendrolycopodium obscurum (L.) A. Haines (=Lycopodium obscurum L.)[2] |
Dendrolycopodium – rodzaj roślin należących do rodziny widłakowatych. Obejmuje cztery[3][2] lub pięć gatunków[4] (różnica wynika z różnego statusu D. verticale uznawanego albo za odrębny gatunek[4] lub utożsamianego z D. dendroideum[3]). Rośliny te występują w Ameryce Północnej i wschodniej Azji[3]. W tradycyjnym i częstym ujęciu (przyjętym m.in. we Flora of North America) gatunki tu zaliczane włączane są do szeroko ujmowanego rodzaju widłak Lycopodium[5][6]. Rodzaj jako odrębny takson opisany został w 2003 i uznany został w systemie PPGI z 2016[2].
Są to widłaki naziemne, zimozielone, o pędach wznoszących się i rozgałęziających się. Nadziemne pędy rozwijają się przez 4–5 lat, przy czym rozgałęzienia powstają na wznoszącym się pędzie w drugim i trzecim roku, a kłosy zarodnionośne rozwijają się w trzecim i czwartym roku. Przyrosty w kolejnych latach porozdzielane są odcinkami o wyraźnie zagęszczonych liściach powstającymi w okresach zimowych[5]. Rośliny te rosną w lasach liściastych i mieszanych, w zaroślach rozwijających się po wyrębach i na terenach otwartych[5].
Naukowa nazwa rodzajowa utworzona została z greckiego słowa dendro- znaczącego „drzewo, podobny do drzewa” i nazwy Lycopodium oznaczającej „widłak”[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ruggiero