Departament bydgoski (franc. Département de Bydgoszcz) – departament Księstwa Warszawskiego istniejący w latach 1807–1815 ze stolicą w Bydgoszczy, w 1815 r. w zasadniczej części włączony do Wielkiego Księstwa Poznańskiego, w części (powiaty: chełmiński, michałowski i toruński) do prowincji Prus Zachodnich i w pozostałej części (powiat kowalski i częściowo: brzeski i radziejowski) do Królestwa Polskiego (województwo warszawskie)[1]. Największym miastem departamentu był Toruń.