Diazepam
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
7-chloro-5-fenylo-1-metylo-3H-1,4-benzodiazepin-2-on
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. diazepamum
|
inne
|
dwuazepam
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C16H13ClN2O
|
Masa molowa
|
284,74 g/mol
|
Wygląd
|
biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
439-14-5
|
PubChem
|
3016
|
DrugBank
|
DB00829
|
SMILES
|
CN1C2=C(C=C(Cl)C=C2)C(C3=CC=CC=C3)=NCC1=O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C16H13ClN2O/c1-19-14-8-7-12(17)9-13(14)16(18-10-15(19)20)11-5-3-2-4-6-11/h2-9H,10H2,1H3
|
InChIKey
|
AAOVKJBEBIDNHE-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05BA01
|
Legalność w Polsce
|
substancja psychotropowa grupy IV-P
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, uspokajające, rozluźniające mięśnie, przeciwwymiotne
|
Biodostępność
|
93%
|
Okres półtrwania
|
1–5 dni
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
98,5%
|
Metabolizm
|
wątrobowy
|
Wydalanie
|
z moczem
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie, domięśniowo, dożylnie, doodbytniczo
|
Objętość dystrybucji
|
0,8–1,0 l/kg
|
|
|
|
Diazepam (łac. diazepamum) – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy z grupy pochodnych benzo-1,4-diazepiny. Został zsyntetyzowany w 1959 przez Leona Henryka Sternbacha (absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego), wprowadzony zaś do lecznictwa w 1963 przez koncern farmaceutyczny Hoffman-La Roche (pod nazwą handlową Valium). Wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, rozluźniające mięśnie i ułatwiające zasypianie. Wykazuje około pięć razy silniejsze działanie niż chlorodiazepoksyd (Elenium)[4].
- ↑ Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 7-43, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie DB
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Opis preparatu Relanium [online] [dostęp 2017-06-28] .