Dichlorometan
|
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
| PIN
|
dichlorometan[1]
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
łac. methyleni chloridum
|
| inne
|
chlorek metylenu, DCM, daw. dwuchlorometan
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
CH2Cl2
|
| Masa molowa
|
84,93 g/mol
|
| Wygląd
|
przezroczysta, lotna[2], bezbarwna ciecz[3]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
75-09-2
|
| PubChem
|
6344
|
|
|
| InChI
|
InChI=1S/CH2Cl2/c2-1-3/h1H2
|
| InChIKey
|
YMWUJEATGCHHMB-UHFFFAOYSA-N
|
|
| Właściwości
|
|
|
| Gęstość
|
| 1,3266 g/cm³[6]; ciecz
|
|
|
| Rozpuszczalność w wodzie
|
13 g/dm³[5]
17,6 g/kg[7]
|
| w innych rozpuszczalnikach
|
mieszalny z etanolem[3] i eterem dietylowym, rozpuszczalny w CCl
4
|
|
|
| Temperatura topnienia
|
−95,1 °C[5]
|
| Temperatura wrzenia
|
39,8 °C[6]
|
| Punkt krytyczny
|
234,9 °C[8]; 6,35 MPa[8]; 177 cm³/mol ≈ 0,48 g/cm³[8]
|
| logP
|
2,16[4]
1,25[5]
|
| Współczynnik załamania
|
1,4242 (589 nm, 20 °C)[6]
|
| Lepkość
|
0,727 mPa·s (−25 °C, 1 atm)[9]
0,533 mPa·s (−0 °C, 1 atm)[9]
0,412 mPa·s (25 °C, 1 atm)[9]
|
| Napięcie powierzchniowe
|
27,20 mN/m (25 °C, 1 atm)[10]
|
| Prężność pary
|
10 kPa (−12,5 °C)[11]
58,2 kPa (25 °C)[12]
100 kPa (39,3 °C)[11]
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2024-09-01]
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie podanego źródła[14]
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H315, H319, H336, H351
|
| Zwroty P
|
P202, P261, P264, P302+P352, P305+P351+P338, P308+P313
|
|
|
| Temperatura samozapłonu
|
556 °C[16]
|
| Granice wybuchowości
|
13–23%[15]
|
| Numer RTECS
|
PA8050000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 873 mg/kg (mysz, drogą pokarmową)[5]
|
| Stężenie śmiertelne
|
52 g/m³ (szczur, inhalacja)[5]
|
|
| Podobne związki
|
| Podobne związki
|
chlorometan, trichlorometan, tetrachlorometan, difluorometan, dibromometan, dijodometan
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Dichlorometan, chlorek metylenu, CH
2Cl
2 – organiczny związek chemiczny z grupy halogenków alkilowych, chlorowa pochodna metanu. W temperaturze pokojowej i przy ciśnieniu atmosferycznym jest bezbarwną, szybko parującą cieczą. Ma charakterystyczny, słodkawy zapach[potrzebny przypis].
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie BlueBookBŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie FP8BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie FPXBŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 5-196.
- ↑ a b c d e Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie CIDBŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ a b c Haynes 2014 ↓, s. 3-164.
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 5-166.
- ↑ a b c Haynes 2014 ↓, s. 6-62.
- ↑ a b c Haynes 2014 ↓, s. 6-231.
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 6-182.
- ↑ a b Haynes 2014 ↓, s. 6-94.
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 15-15.
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 9-55.
- ↑ Dichlorometan [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 27 kwietnia 2024, numer katalogowy: 02575 [dostęp 2024-09-01] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 16-16.
- ↑ Haynes 2014 ↓, s. 16-18.
