Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
181 cm | ||||||||||||
Masa ciała |
90 kg | ||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Reprezentacja narodowa[a] | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Diogo Gama (ur. 15 lipca 1981 w Lizbonie) – portugalski rugbysta grający na pozycjach środkowego lub skrzydłowego ataku, reprezentant kraju, uczestnik Pucharu Świata w 2007 roku.
Z kadrą U-19 uczestniczył w mistrzostwach świata w 2000[1].
Od najmłodszych lat związany był z SL Benfica, gdzie trenował we wszystkich grupach wiekowych[2]. W roku 2007 podpisał kontrakt z CRC Madrid[3], z którym zdobył mistrzostwo kraju, Puchar Króla, Superpuchar oraz zwyciężył w Super Ibérica de Rugby ze związanym z nim zespołem Gatos de Madrid[2][4]. Został wówczas również trenerem przygotowania fizycznego juniorskich zespołów Realu Madryt w piłce nożnej, a następnie pracował z seniorską drużyną Getafe CF[4]. W tym samym charakterze pracował po powrocie do SL Benfica w 2009 roku, będąc jednocześnie grającym trenerem tego zespołu[2][5].
Był reprezentantem kraju we wszystkich kategoriach juniorskich[2], zaś w seniorskiej kadrze Portugalii w latach 2006–2009 rozegrał łącznie 15 spotkań zdobywając 5 punktów[6]. W 2007 roku został powołany na Puchar Świata[7][8], na którym wystąpił w jednym meczu swojej drużyny[9] będąc jedynym przedstawicielem SL Benfica[4].
Występował także w reprezentacji kraju w rugby siedmioosobowym[2], w tym w IRB Sevens World Series[10][11] oraz zwyciężając w ME 2005[12][13].
Po zakończeniu kariery zawodniczej w 2011 roku współpracował jako trener przygotowania fizycznego z CF Os Belenenses oraz piłkarską reprezentacją Gwinei Bissau, po czym związał się z katarskim klubem Al Ahli Ad-Dauha, a następnie z reprezentacją tego kraju[2][4][14]. Pozostał w tym kraju i pracował następnie w ASPIRE Academy for Sports Excellence[15].
Ukończył studia w zakresie wychowania fizycznego, a następnie dietetyki[2].