Dobutamina
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(RS)-4-(2-{[3-(4-hydroksyfenylo)-1-metylopropylo]amino}etylo)benzeno-1,2-diol
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| farm.
|
łac. dobutamini hydrochloridum (chlorowodorek dobutaminy)
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C18H23NO3
|
| Masa molowa
|
301,38 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
34368-04-2
49745-95-1 (chlorowodorek)
|
| PubChem
|
36811
|
| DrugBank
|
DB00841
|
| SMILES
|
CC(CCC1=CC=C(C=C1)O)NCCC2=CC(=C(C=C2)O)O
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C18H23NO3/c1-13(2-3-14-4-7-16(20)8-5-14)19-11-10-15-6-9-17(21)18(22)12-15/h4-9,12-13,19-22H,2-3,10-11H2,1H3
|
| InChIKey
|
JRWZLRBJNMZMFE-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
C01 CA07
|
| Stosowanie w ciąży
|
kategoria B
|
| Farmakokinetyka
|
|
|
| Działanie
|
kardiotoniczne
|
| Okres półtrwania
|
2 min
|
| Wydalanie
|
67% z moczem, 30–35% z kałem
|
|
| Uwagi terapeutyczne
|
|
|
| Drogi podawania
|
dożylnie
|
|
|
|
Dobutamina (łac. dobutaminum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy syntetycznych katecholamin zwiększający rzut serca. Jest stosowany głównie w warunkach intensywnej terapii w celu leczenia wstrząsu kardiogennego, oraz w diagnostyce jako echokardiograficzna próba dobutaminowa.
