![]() | |
Kod ISO 4217 |
NZD |
---|---|
Symbol |
$ – dolar |
Państwo | |
Bank centralny | |
Poziom inflacji | |
Podział |
100 centów = 1 dolar nowozelandzki |
Banknoty |
5 $, 10 $, 20 $, 50 $, 100 $ |
Monety |
10 ¢, 20 ¢, 50 ¢ |
Dolar nowozelandzki – oficjalna waluta Nowej Zelandii oraz państw stowarzyszonych z NZ: Niue, i Wysp Cooka, a także terytoriów zależnych od Nowej Zelandii: Tokelau i antarktycznej dependencji Rossa, do której Nowa Zelandia rości pretensje (zawieszone na czas obowiązywania Traktatu Antarktycznego) i brytyjskiej kolonii Pitcairn. Wprowadzony 10 lipca 1967[2], nowozelandzki dolar dzieli się na 100 centów i zastąpił w obiegu nowozelandzkiego funta, który dzielił się na 20 szylingów i 240 pensów. Skrót waluty: NZD. Normalnie używa się oznaczenia $, ale gdy konieczne jest uniknięcie możliwości pomyłki, używane jest oznaczenie NZ$ lub potoczna nazwa „kiwi”.