Dornier Do 17Z | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
średni bombowiec |
Konstrukcja |
wolnonośny górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie - chowane w locie |
Załoga |
4 (pilot, strzelec/bombardier, 2 strzelców) |
Historia | |
Data oblotu |
23 listopada 1934 (Do 17c - wersja wojskowa) |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 × BMW Bramo 323P Fafnir |
Moc |
1000 KM (746 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
18,00 m |
Długość |
16,10 m (Do 17P) |
Wysokość |
4,55 m (Do 17P) |
Powierzchnia nośna |
55,00 m² |
Masa | |
Własna |
5 160 kg (Do 17P) |
Startowa |
8 590 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
410 km/h (Do 17P) |
Pułap |
8200 m |
Pułap praktyczny |
8200 m |
Zasięg |
700 km (Do 17P) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Wersja Do 17P 2 karabiny maszynowe MG 15 kal. 7,92 mm 1000 kg bomb Wersja Do 17Z 6 karabinów maszynowych MG 15 kal. 7,92 mm 1100 kg bomb | |
Liczba miejsc | |
6 (wersja cywilna) | |
Użytkownicy | |
Niemcy, Jugosławia, ZSRR, Bułgaria, Finlandia, Hiszpania, Chorwacja | |
Rzuty | |
Dornier Do 17 – niemiecki samolot bombowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej, używany także w wersji nocnego myśliwca, produkowany w zakładach Dornier Flugzeugwerke. Ze względu na charakterystyczny kształt kadłuba, nazywany przez załogi Bleistift (niem. ołówek). Używany przez Luftwaffe na początku II wojny światowej, jako jeden z trzech podstawowych typów bombowców dwusilnikowych[1]. Jego nieznacznie zmodyfikowaną wersją był Dornier Do 215, a następcą Dornier Do 217.