Dysforia (stgr. δύσφορος, δυσ- (dus-) trudność, φέρω (phérō) znosić)[1], nastrój depresyjno-dysforyczny, nastrój dysforyczny − głęboki stan zaniepokojenia lub niezadowolenia, przeciwieństwo euforii. Termin ten jest również powszechnie stosowany w odniesieniu do dysforii płciowej, której doświadczają osoby, których tożsamość płciowa nie jest zgodna z przypisaną im płcią.
W psychiatrii jest to jeden z objawów psychopatologicznych[2]. Nastrój dysforyczny stanowi jeden z rodzajów obniżenia nastroju (obok nastroju depresyjnego i dystymicznego), należy wobec tego do objawów zaburzeń typu emocji[2].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Bi
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie RPW