![]() David Guetta w 2011 roku na gali MuchMusic Video Awards. | |
Wydawnictwa | |
Albumy studyjne↙ |
7 |
---|---|
Kompilacje↙ |
11 |
Minialbumy↙ |
3 |
Single↙ |
82 |
Dyskografia David Guetty – francuskiego DJ składa się z siedmiu albumów studyjnych, jedenastu kompilacji, trzech minialbumów oraz osiemdziesięciu dwóch singli.
14 lipca 2001 roku został wydany jego debiutancki singel „Just a Little More Love” z gościnnym udziałem Chrisa Willisa, który dotarł do 19. miejsca na liście UK Singles Chart[1]. Rok później został wydany jego pierwszy studyjny album zatytułowany Just a Little More Love, który uzyskał status podwójnej złotej płyty we Francji[2]. Następnymi singlami pochodzącymi z Just a Little More Love były „Love Don’t Let Me Go”, „People Come People Go” oraz „Give Me Something”. W 2003 roku została wydana jego pierwsza kompilacja F*** Me I’m Famous, z której pochodzi singel „Just for One Day (Heroes)”. Drugi studyjny album Davida, zatytułowany Guetta Blaster został wydany 13 września 2004 roku. Uzyskał on status platynowej płyty we Francji[2]. W 2006 roku została wydana jego trzecia kompilacja F*** Me I’m Famous – Ibiza Mix 2006, na której znalazł się singel „Love Don’t Let Me Go (Walking Away)”, który m.in. dotarł do trzeciego miejsca w Wielkiej Brytanii[1] i jedenastego we Francji[3]. Rok później wydany został jego trzeci album studyjny, Pop Life który dotarł do pierwszej dziesiątki we Francji[3], Wallonii[4] oraz Szwajcarii[5]. Na pierwszy singel z nowej płyty wybrany został utwór „Love Is Gone” z gościnnym udziałem Chrisa Willisa, dzięki któremu DJ po raz pierwszy w swojej karierze znalazł się na liście Billboard Hot 100[6]. Prawdziwy przełom w jego karierze nastąpił kiedy doszło do nagrania „When Love Takes Over” wraz z gościnnym udziałem amerykańskiej piosenkarki Kelly Rowland. Singel znalazł się na jego czwartym albumie studyjnym, zatytułowanym One Love. Drugim singlem z One Love był singel Sexy Bitch z gościnnym udziałem Akona, który dotarł do pierwszego miejsca w Australii[7], Austrii[8], Walonii[4], Niemczech[9], Nowej Zelandii[10] i Wielkiej Brytanii[1]. Na liście Billboard Hot 100 dotarł do piątej pozycji[6]. Na następne single z nowego albumu wybrano „GRRRR”, „One Love” z gościnnym udziałem Estelle, „Memories” z gościnnym udziałem Kid Cudiego oraz „Gettin’ Over You” nagranego z udziałem Chrisa Willisa, Fergie i LMFAO. 22 listopada 2010 roku został wydany singel „Who’s That Chick?” z gościnnym udziałem Rihanny, który znalazł się na reedycji płyty One Love. Uzyskał on też status podwójnej platyny w Australii[11], srebrnej w Wielkiej Brytanii[12] oraz złotej płyty w Austrii, Belgii i Niemczech. W tym samym roku ukazał się też singel Flo Ridy „Club Can’t Handle Me” wyprodukowany przez Davida Guettę. W sierpniu 2011 roku został wydany przez wytwórnię Virgin piąty album studyjny Davida, zatytułowany Nothing but the Beat. Uzyskał on status potrójnej platynowej płyty we Francji, platynowej w Australii, Austrii, Belgii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii, potrójnej złotej płyty w Niemczech oraz złotej w Polsce[13]. Łącznie z albumu wydano sześć singli, a wśród nich znalazły się „Without You” z gościnnym udziałem Ushera i „Turn Me On” z gościnnym udziałem Nicki Minaj, które dotarły do czwartego miejsca na liście Billboard Hot 100[6].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie UK
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SNEP
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie FRE
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie BELWAL
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SWI
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie AUS
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie AUT
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie GER 50
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie NZ
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie AUS2011
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie BPI
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ZPAV1