![]() | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Obsługa |
1 |
Historia | |
Produkcja |
1944–45 |
Dane techniczne | |
Magazynek |
zbiornik o poj. 1,7l mieszanki |
Wymiary | |
Długość |
600 mm |
Masa | |
broni |
3,6 kg |
Inne | |
Zasięg maks. |
40 m |
Zasięg skuteczny |
27 m[1] |
Einstossflammenwerfer 46 – ręczny miotacz ognia jednorazowego użytku konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej.
Broń została skonstruowana w 1944 roku. Dzięki małej masie przewidziano ją jako uzbrojenie uzupełniające. Początkowo planowano wprowadzenie jej na uzbrojenie oddziałów powietrznodesantowych. Później uznano, że może być ona masowo stosowana w walkach obronnych, nawet przez oddziały Volkssturmu. Z tego powodu nosiła ona także nazwę: Volksflammenwerfer 46 lub Abwehrflammenwerfer 46[2].
Od października 1944 miotacze były produkowane przez zakłady D.W.M w Borsigwalde. Do wiosny 1945 roku wyprodukowano 30 700 egzemplarzy broni[2]. Była ona używana m.in. w obronie Berlina w kwietniu i maju 1945 roku[2].