Ekspresjonizm ceglany (niem. Backsteinexpressionismus) – styl architektoniczny (odmiana ekspresjonizmu), w którym ceramika architektoniczna (cegły, płytki lub klinkier) jest głównym materiałem budowlanym i dekoracyjnym. Budynki w tym stylu wznoszono głównie w Niemczech w latach dwudziestych XX w.
Głównymi centrami tego stylu były większe miasta w północnych Niemczech i Zagłębiu Ruhry. Należała do niego również Szkoła Amsterdamska, której wpływy sięgały także na dalsze regiony. Ekspresję ceglanych elewacji wielokrotnie wykorzystywano również w późniejszych nurtach architektonicznych.