Wykonawca albumu studyjnego | ||||
The Jimi Hendrix Experience | ||||
Wydany |
16 października | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
lipiec – grudzień 1967, | |||
Gatunek |
blues, psychodeliczny rock, acid rock, soul psychodeliczny, hard rock | |||
Długość |
75:47 | |||
Wydawnictwo |
Track (Wielka Brytania), Reprise (USA), Polydor (pozostałe kraje)[1] | |||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Electric Ladyland – trzeci i ostatni album studyjny Jimiego Hendrixa i jego zespołu The Jimi Hendrix Experience, wydany 25 października 1968 roku i zawierający w całości nowy materiał. Nagrania rozpoczęły się w lipcu 1967 roku i miały miejsce w Olympic Studios w Londynie, gdzie nagrano między innymi „All Along the Watchtower”, oraz w Record Plant Studios w Nowym Jorku, a zakończyły się w sierpniu 1968 roku.
Electric Ladyland został bardzo pozytywnie oceniony przez recenzentów i krytyków, otrzymując najwyższe noty od m.in. AllMusic[3] i magazynu Blender[4]. W 2003 roku album został sklasyfikowany na 54. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[11].
Jimi Hendrix miał własny pomysł na okładkę albumu, jednakże wytwórnia Reprise zignorowała jego pomysł, używając czerwowo-żółtej fotografii artysty zrobionej przez fotografa Karla Ferrisa. Track Records natomiast wykorzystało na okładkę fotografię Davida Montgomery'ego, ukazującą dziewiętnaście nagich kobiet na czarnym tle. Hendrix w wywiadach mówił o swoim niezadowoleniu i zażenowaniu spowodowanym tą okładką.
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>