Epipleury (łac. epipleurae, l. poj. epipleuron) – u chrząszczy podgięty brzeg boczny pokryw, a w niektórych grupach też przedplecza.
Epipleury pokryw (epipleurae eltrales) występują u większości chrząszczy. Stanowią brzeg pokrywy podwinięty do wewnątrz i oddzielony od reszty wyraźną krawędzią[1]. Zaopatrzone są w tchawkę prawdopodobnie nawiązującą do połączonych żyłek: kostalnej i subkostalnej. Mogą się ciągnąć przez całą długość pokrywy lub tylko przez jej część. Mogą być płaskie, opadać ku dołowi pod kątem lub być wklęsłe (skierowane do wewnątrz i ku górze)[2].
W przypadku pokryw skróconych na określenie zewnętrznego ich brzegu nie nachodzącego na pleury używa się nazwy pseudepipleury (łac. pseudepipleurae)[3].
Nazwy epipleury przedplecza używa się do określenia hypomeronu u podrzędów: Myxophaga, Archostemata i Adephaga. W grupach tych zawinięty na spód brzeg przedplecza oddzielony jest od pleury szwem notopleuralnym, a od reszty przedplecza zwykle ostrą krawędzią[1].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Blaszak
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Crowson
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Zombori&Steinmann