Ernst Heinrich Friedrich Meyer (ur. 1 stycznia 1791 w Hanowerze, zm. 7 sierpnia 1858 w Królewcu) – niemiecki botanik i historyk botaniki, lekarz medycyny.
Wykładał w Getyndze, w 1826 roku został profesorem botaniki na uniwersytecie w Królewcu i dyrektorem Ogrodu Botanicznego. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1858)[1].
Jego botaniczną specjalnością były mchy i sitowate. Pisał także prace z historii botaniki, dotyczące starożytnych autorytetów, takich jak Arystoteles i Teofrast z Eresos, badał początki nowoczesnej botaniki w kontekście renesansowego humanizmu.
Według niektórych historyków podczas pobytu na uniwersytecie w Getyndze poznał Goethego.