Etionamid
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-etylopirydyno-4-karbotioamid
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. ethionamidum
|
inne
|
trecator, rigenicyd, tioamid kwasu α-etyloizonikotynowego
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C8H10N2S
|
Masa molowa
|
166,24 g/mol
|
Wygląd
|
żółte kryształy[1] lub jasnożółty proszek o słabym zapachu siarki[2]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
536-33-4
|
PubChem
|
2761171
|
DrugBank
|
DB00609
|
|
InChI
|
InChI=1S/C8H10N2S/c1-2-7-5-6(8(9)11)3-4-10-7/h3-5H,2H2,1H3,(H2,9,11)
|
InChIKey
|
AEOCXXJPGCBFJA-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
J04 AD03
|
Farmakokinetyka
|
|
Działanie
|
przeciwgruźlicze, przeciwtrądowe, przeciwbakteryjne
|
Procent wchłaniania
|
100% (doustnie)
|
Biodostępność
|
ok. 100% (doustnie)
|
Okres półtrwania
|
2–3 h
|
Wiązanie z białkami osocza i tkanek
|
ok. 30%
|
Metabolizm
|
wątrobowy
|
Wydalanie
|
z moczem
|
|
|
|
Etionamid (łac. ethionamidum) – organiczny związek chemiczny, lek przeciwgruźliczy, działający także na prątki oporne na izoniazyd i streptomycynę. Podawany najczęściej doustnie.