Etta James we Francji, 1990 | |
Imię i nazwisko |
Jamesetta Hawkins |
---|---|
Pseudonim |
Miss Peaches |
Data i miejsce urodzenia |
25 stycznia 1938 |
Data i miejsce śmierci |
20 stycznia 2012 |
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Gatunki |
blues, R&B, rock and roll, jazz, soul |
Zawód |
wokalistka, autorka tekstów |
Aktywność |
1954–2012 |
Wydawnictwo |
Modern, Chess, Argo, Crown, Cadet, Island, Private Music, RCA |
Powiązania |
Harvey Fuqua, Johnny Otis, Sugar Pie DeSanto |
Etta James (ur. jako Jamesetta Hawkins 25 stycznia 1938 w Los Angeles, zm. 20 stycznia 2012 w Riverside)[1] – amerykańska wokalistka pochodzenia włosko-afroamerykańskiego, przedstawicielka bluesa, wczesnego rhythm and bluesa i soulu. Wykonywała także utwory gospelowe, z pogranicza rock and rolla i jazzu.
Rozpoczęła swoją karierę w połowie lat 50. XX wieku, zdobywając popularność takimi hitami, jak "The Wallflower", "At Last", "Tell Mama", "Something’s Got a Hold on Me" i "I’d Rather Go Blind"[2]. Przez lata zmagała się z uzależnieniem od heroiny i alkoholu, przemocą i problemami z prawem, zanim w późnych latach 80. powróciła do kariery muzycznej[3].
Energiczny i surowy głos wokalistki stał się jej znakiem rozpoznawczym, a sama artystka była inspiracją dla legend muzyki kolejnych pokoleń, takich jak Janis Joplin, Diana Ross, czy Tina Turner[4]. James zdobyła sześć nagród Grammy, a w 1993 włączono ją do grona Rock and Roll Hall of Fame[5].
Magazyn Rolling Stone umieścił James na 22. miejscu listy stu najlepszych wokalistów i na 62. miejscu rankingu artystów wszech czasów, ale w 2011 usunięto ją z drugiego zestawienia w jego ponownym wydaniu[6][7].