Europejska kolonizacja Ameryki

Europejska kolonizacja Ameryki – ekspansja kolonialna mieszkańców Europy dokonywana na terenach Ameryki Północnej i Południowej. Choć pierwsi europejscy osadnicy (wikingowie), założyli własną osadę na Nowej Fundlandii już w XI wieku, za właściwy początek szerszej ekspansji uznaje się dopiero okres wielkich odkryć geograficznych (XV–XVI w.). Zdobycze kolonialne na terenie Ameryki stały się istotnym elementem polityki kolonializmu mocarstw europejskich, aż do okresu dekolonizacji w XVIII–XIX wieku.

Według antropologa Dennisa Stanforda ze Smithsonian Institution i Bruce Bradleya z Uniwersytetu Exeter^[1] pierwsi ludzie mogli przybyć do Ameryki Północnej z Europy, tworząc kulturę Clovis, jeszcze przed napływem ludności paleoazjatyckiej przez Cieśninę Beringa. Hipotezę Stanforda odrzuca jednak większość naukowców^[2][3]. Natomiast próba kolonizacji przez wikingów w XI w. zakończyła się porażką i nie była rozwijana. Tradycyjnie za właściwe rozpoczęcie kolonizacji przyjmuje się Boże Narodzenie 1492 r. kiedy to 39 marynarzy ze statku Kolumba pozostało na wyspie Hispaniola. Dało to początek zakrojonej na szeroką skalę ekspansji w kolejnych wiekach, która doprowadziła do niemal całkowitego podziału obu kontynentów między europejskie mocarstwa.